Afscheid, Beiers en Thanksgiving

Nou na lang wachten dan toch echt een nieuwe blog vanuit München. Ook de laatste vanuit deze stad maar daar hebben we het maar even niet over.
De afgelopen drie maanden zijn voorbijgevlogen, en ik begin me nu al klaar te maken om hierna naar Tanzania te gaan. Maar voordat ik wegvlieg naar Afrika nog even wat over München:

Deze stad heeft zo enorm veel te bieden, van musea tot opera tot ballet tot restaurants, er is hier altijd wel wat te doen. Opera en ballet heb ik niet gezien maar des te meer musea, kerken en restaurants!
Er is een gestage stroom bezoekers geweest met wie ik de genoegens van München gedeeld heb.
Over het bezoek van Marloes en Alba heb ik al in een eerder blog geschreven.

Half oktober kwam Emma op bezoek. Prima verbinding tussen het vliegveld en het voorstadje van München waar mijn studentenhuis staat, zorgde ervoor dat wij in no time de stad in konden gaan. We hebben de hele tijd gebruik gemaakt van het openbaar vervoer dat goed is en zeer uitgebreid. Voor 13 euro heb je een 3-daags ticket voor de binnenste drie ringen van München (waar de belangrijjkste evenementen zijn).
We hebben ook goed gebruik gemaakt van het feit dat ze hier nog veel om cultuur geven. De musea zijn op zondag maar 1 euro en wij als zuinige, platzakke studententjes, maakten daar gretig gebruik van.
We hebben een mooi museum gezien met een enorme Egyptische verzameling en zijn vervolgens nog naar de Glyptothek gegaan om wat herinneringen aan de Griekenlandreis in de vierde klas op te halen.
Mijn moemsie is ook vier dagen langs geweest. Met haar heb ik een prachtig kasteel gezien, schloss Neuschwanstein, wat inderdaad de inspiratie was voor het kasteellogo van Walt Disney.
De bouwer van het echte kasteel was de onfortuinlijke koning Ludwig die op mysterieuze wijze aan zijn einde kwam. Hij heeft wel een heel bijzonder kasteel nagelaten (weet niet of ik het mooi moet noemen) dat een van de grote attracties van Beieren is.
Natuurlijk moest er een beetje geshopt worden, een beetje musea bezichtigd worden en er moest ook een enorme schnitzel worden gegeten. Echt waar, die schnitzel is groter dan je bord. Het was geweldig lekker maar we kregen het niet op.

Ik schrijf deze blog een paar dagen voordat ik wegga en wat ga ik deze stad missen. Ik heb van vrienden een boekje cadeau gekregen met vertalingen van het Duits naar het Beiers, dus misschien is mijn volgende taalcursus wel een Beierse. Ik ga nu de kip vullen om een heerlijk Thanksgivingsdinner te maken. Ik weet wat u denkt "Hoort dat geen kalkoen te zijn?" Dat klopt. But I don't care.

Bis bald München!