O'zapft is!

Goedemorgen/-middag/-avond,

Na vier weken dan toch eindelijk weer een teken van leven.
Nu alle gekkigheid van het Oktoberfest afgelopen is (snik), kan ik me weer focussen op wat echt belangrijk is: deze blog.

Om heel eerlijk te zijn hebben de afgelopen twee weken vooral in het teken gestaan van een ding: Oktoberfest.
Het begon allemaal 19 september met de woorden die boven deze blog staan: O'zapft is! De burgemeester van München tapt met deze woorden het eerste biertje en opent daarmee officieel het Oktoberfest. Aangezien ik die zaterdag nog wat essentiële dingen moest kopen (een vestje voor over mijn dirndl en een tasje) heb ik het Oktoberfest die dag maar even overgeslagen.

Maar toen was het zo ver zondag 20 september:
06:00
Het is een vroege en koude morgen. Ik trek mijn dirndl aan. Dirndls zijn niet per se gemaakt om erg comfortabel te zitten maar man man man wat is dat ding strak.
07:07
We pakken de trein naar de Theresienwiese (the place to be).
07:38
We staan in de rij voor Hofbraühaus, een van de grootste tenten van de Wiesn (de plaatselijke naam voor Oktoberfest).
09:00
Na bijna dood te zijn gevroren, mogen we dan eindelijk naar binnen. Er wordt gerend, er wordt geduwd maar uiteindelijk weten we een tafel te bemachtigen.
09:15
Er worden vijf Maß (10,30 euro per stuk) bestelt (naam voor een liter bier) en de dag kan beginnen.

Ik zou willen dat ik nog wist wanneer ik de andere Maß heb besteld en de liedjes heb gezonden maar om eerlijk te zijn was de volgende keer dat ik op mijn horloge keek zes uur 's avonds.

Vervolgens ben ik nog een aantal keer naar de Wiesn geweest. Met school hadden we een tafel gereserveerd. Dit betekent dat je van te voren betaald voor twee Maß en een halve kip.
Nou laat me je even iets vertellen over die kip:
Het is een van de goedkoopste soorten voedsel op de Wiesn (10,70 euro) en ook een van de lekkerste. Ein halbes Hendl wordt klaargemaakt aan het spit en krijgt daardoor een werkelijk godelijke smaak. Maar nu even genoeg over eten gepraat, terug naar het bier.

Marloes en Alba kwamen het weekend van 26 september langs (met de Partybus) en nadat ik ze had opgehaald van het treinstation, zijn we ons direct gaan omkleden om naar de Wiesn te gaan.
Een van de belangrijkste zaken waar ik ze al van te voren op gewezen had, was het drinklied " Ein prosit". Dit wordt om de zoveel tijd door de band ingezet, en aan het einde neem iedereen een goede slok van zijn bier

Helaas moet aan alle leuke dingen een eind komen. Marloes en Alba verlieten München (met de Partybus) maar Oktoberfest was voor mij nog niet over.
Ik ben nog een aantal keer naar de Wiesn gegaan (ja, elke zondag om 06:00 opgestaan) en heb er echt de tijd van mijn leven gehad. Nog nooit was ik op een volksfeest (*ahem* Vastenavend *ahem*) waar de sfeer zo gemoedelijke was en de mensen zo vriendelijk waren.

Ik heb nu wel weer genoeg geblaat over bier, hopelijk komt mijn volgende blog iets sneller dan over vier weken.

P.S. Ik ben ook naar een museum geweest.
P.P.S. De tekst van "Ein prosit" gaat als volgt:
Ein prosit, ein prosit, der gemütlichkeit.
Ein prosit, ein prosit, der gemütlichkeit.
Oans, zwoa, drei g'suffa! (dit is het moment waarop iedereen een flinke slok neemt en, naar het schijnt, de uitbater van een tent ongeveer 5000 euro verdient).